Ci, którzy kiedykolwiek oglądali Festiwal Polskiej Piosenki w Opolu kojarzą Wieżę Piastowską widoczną za sceną amfiteatru. To pozostałość po starszym z dwóch opolskich zamków.

Powstał on na otoczonej wodami Odry wyspie Ostrówek, na miejscu wczesnego drewnianego grodu. Ufundował go na początku XIII w. książę Kazimierz I, ten sam, który ok. 1217 r. lokował miasto Opole. Inwestycja była na tyle kosztowna (1000 grzywien srebra), że połowę wyłożyli książęcy dostojnicy. Był to jeden z najstarszych murowanych zamków na polskich ziemiach. Jego wieloboczne ceglane mury biegły po dawnej linii wałów drewnianego grodu.

Zachowana do dziś wieża powstała ok. 1300 r. w czasach wnuka Kazimierza I, księcia Bolesława I razem z wielkim domem mieszkalnym. Służyła jako miejsce ostatniej obrony.

Zamek miał też starszą, czworoboczną wieżę.

Zamek opolski był rozbudowywany i przebudowywany jeszcze w XVI w. Wielki pożar Opola (w tym i samego zamku) w 1615 r. i kolejne pożary w XVIII w. doprowadziły do jego upadku.

Od XVIII w. stopniowo rozbierany, ostatnie elementy zburzono pod budowę nowego budynku biurowego pod koniec lat 20 XX w.

Dzięki protestom mieszkańców miasta i Związku Polaków w Niemczech zachowano wieżę. Ma ona wysokość ok. 35 m (42 m z dachem) i jest dostępne do zwiedzania.

Obecne wejście do niej znajduje się na poziomie dziedzińca, w dawnych czasach wejście znajdowało się na wysokości 10 m. Warto wejść na jej szczyt, skąd rozpościera się piękny widok na miasto.

Zwiedzanie wieży jest możliwe od poniedziałku do piątku w godz. 9-17, w soboty i niedziele w godz. 11-16.

Odbywa się co pół godziny z przewodnikiem.

Ostatnie wejście – na 40 minut przed zamknięciem.

Na szczyt wieży prowadzą 163 schody.

Bilet normalny kosztuje 18 PLN,

ulgowy 12 PLN,

dostępne są też bilety zniżkowe.

Drugi zamek był młodszy i powstał prawdopodobnie na miejscu wcześniejszego drewnianego dworu książęcego, który istniał już być może w XIII w. Najstarsza wzmianka o tym zamku pochodzi z 1387 r. Był on zapewne ufundowany przez księcia Władysława II Opolczyka i jego żonę, księżnę Ofkę (Eufemię). Miał on kontrolować miasto.

Pod koniec XIV w. podczas sporów o panowanie nad księstwem opolskim, w Zamku na Górce mieszkał książę Władysław II, a w Zamku na Ostrówku jego bratanek, Bolko II.

Zamek uległ zniszczeniu podczas tego samego wielkiego pożaru Opola w 1615 r.

Później służył jak spichlerz, następnie znajdowała się w nim świątynia ewangelicka, domy garncarzy.

Ostatecznie budowla przeszła w ręce jezuitów, a po kasacie zakonu umieszczono tu szkołę, której budynki wznoszą się na miejscu dawnego zamku.

Warownia była zbudowana na planie czworoboku z zachowaną do dziś czworoboczną wieżą. W latach 40. XIX w. została ona nadbudowana i otrzymała pseudogotyckie blankowania.

Od 2018 r. jest ona udostępniana zwiedzającym. Poza historią zamku i legendami, można poznać średniowieczną modę, można przymierzyć historyczne stroje, elementy rycerskiej zbroi.

Muzeum jest otwarte od poniedziałku do piątku w godz. 9-17,

w soboty i niedziele w godz. 11-16.

Ostatnie wejście na 40 minut przed końcem.

Bilet normalny kosztuje 12 PLN,

ulgowy 8 PLN.